Dzisiaj przyjrzymy się, czym jest EBITDA i jak ją obliczyć. Organizacje, niezależnie od sektora działalności, na który są zorientowane, mają jako główny i główny cel rentowność w czasie, dlatego analizy ekonomiczne są zwykle wykonywane na bieżąco, poparte wskaźnikami finansowymi, które odzwierciedlają status organizacji w wyznaczonym czasie.
Wskaźniki finansowe wskażą inwestorom i interesariuszom kierunek, w jakim dana organizacja powinna podążać lub obrać, aby zapewnić osiągnięcie szacowanych lub planowanych zysków. Jednym z najważniejszych i powszechnie stosowanych wskaźników finansowych jako „przewodnik” do analizy pierwotnej jest wskaźnik EBITDA, który jest jednym z najbardziej znanych w obszarze finansowym.
Czym jest EBITDA?
EBITDA oznacza zysk przed odsetkami, podatkami, amortyzacją i amortyzacją. Analizuje zdolność organizacji lub firmy do generowania zysków.
Jest to wskaźnik, który odnosi się do zysku operacyjnego brutto obliczonego przed odliczeniem kosztów finansowych lub podatkowych (z ich wyłączeniem), które mogą być dodatnie lub ujemne.
Jak obliczyć EBITDA?
Zwykle oblicza się go za pomocą następującego wzoru:
EBITDA = Dochód operacyjny (EBIT) + Amortyzacja (rezerwy) + Amortyzacja
EBITDA = (Przychody – koszty stałe – koszty administracyjne i sprzedaży) + Amortyzacja + Amortyzacja
W przypadku kosztów stałych oraz kosztów administracyjno-sprzedażowych są to koszty osobowe, reklama, czynsz, media: woda, prąd, telefon, internet; odnowienie sprzętu itp. W przypadku amortyzacji są to amortyzacja środków trwałych i wartości niematerialnych, aw przypadku amortyzacji – utrata wartości aktywów, w tym zapasów.
Należy pamiętać, że wartość jest bardzo czystym wynikiem, który nie uwzględnia pewnych okoliczności, więc wskaźnik ten nie odzwierciedla rzeczywistej sytuacji finansowej, ale raczej odzwierciedla interpretację prawdopodobieństwa, że projekt może wygenerować lub nie płynność. Może to być przypadek organizacji lub firmy o bardzo wysokim EBITDA, ale jednocześnie o bardzo wysokim zadłużeniu, dlatego zaleca się (jeśli chcesz ustalić rzeczywistą sytuację finansową organizacji) porównanie jej z innymi wskaźnikami (takich jak m.in. sprzedaż i wartość przedsiębiorstwa). Jego stosowanie jest zalecane głównie na poziomie wewnętrznym, np. w raportach zarządczych.
Przykłady
Obliczenie jest w rzeczywistości bardzo proste, ale przykład dla organizacji X jest szczegółowo opisany poniżej. Załóżmy, że firma X uzyskała dochód netto w wysokości 200 000 zł, koszty administracyjne 50 000 zł, koszty sprzedaży 70 000 zł, 10 000 zł odpowiadające amortyzacji i 20 000 zł amortyzacji. Następnie:
EBITDA = (Przychody – koszty stałe – koszty administracyjne i sprzedaży) + Amortyzacja (rezerwy) + Amortyzacja.
EBITDA = (200 000 $ – 70 000 $ – 50 000 $ ) + 10 000 $ + 20 000 $
EBITDA = 80 000 $ + 10 000 $ + 20 000 $
EBITDA = $120.000
Jaka jest różnica między DFN a Ebit?
DFN wskazuje na zdolność emitenta do pozyskania dodatkowego zadłużenia i refinansowania wymagalnego zadłużenia, więc w przeciwieństwie do EBIT, DFN ma większe znaczenie w ocenie dźwigni finansowej emitentów długu. Jest to termin powszechnie używany w Europie (z zamkniętymi danymi na koniec roku), ponieważ odzwierciedla stosunek zadłużenia netto do funduszy akcjonariuszy (dochodu).
Co oznacza ujemna EBITDA?
Ujemna wartość EBITDA oznacza, że dany projekt nie jest opłacalny, dlatego wiele firm używa go jako wystarczającego powodu lub uzasadnienia, aby wiedzieć, że projekt nie przyniesie oczekiwanych zysków lub zysków.
Kiedy jest uważany za optymalny?
Optymalny poziom EBITDA idzie w parze z sektorem gospodarczym, do którego należy projekt (np. sektor technologiczny będzie generalnie miał wyższe zadłużenie niż sektor agrobiznesu), a także z poziomem lewarowania, jaki posiada, aby zadłużenie nie zawsze jest równoznaczne z negatywną perspektywą, ponieważ jeśli firma ma środki na jej opłacenie, to nie będzie to czynnik negatywny.